Komitet Światowego Dziedzictwa obradujący w Krakowie od 2 do 12 lipca zakończył swoje prace. W trakcie 41. sesji zatwierdzono wpisanie 21 nowych obiektów na Listę światowego dziedzictwa oraz rozszerzenie lub modyfikację wpisu dla pięciu obiektów istniejących już na Liście.
Nowe wpisy rozszerzają całkowitą liczbę obiektów i miejsc znajdujących się na Liście do liczby 1073. Po raz pierwszy wpis uzyskały miejsca z Angoli i Erytrei. Ponadto, do Listy dziedzictwa światowego w zagrożeniu dodano dwa obiekty, a trzy inne zostały z niej wycofane. Obecnie liczy ona 54 obiekty.
Nowe wpisane obiekty przyrodnicze:
- Park Narodowy Los Alerces, Argentyna
- Qinghai Hoh Xil, Chiny
- Krajobrazy Daurii, Mongolia/Federacja Rosyjska
Obiekty kulturowe:
- Zabytkowe centrum miasta M'banza-Kongo, Angola
- Stanowisko archeologiczne na przystani Valongo, Brazylia
- Stanowisko archeologiczne Sambor Prei Kuk reprezentujące kulturowy krajobraz starożytnego regionu Ishanapura, Kambodża
- Wyspa Gulangyu: historyczna kolonia międzynarodowa, Chiny
- Weneckie fortyfikacje z XV-XVII wieku, Chorwacja, Czarnogóra, Włochy
- Kujataa – subarktyczny krajobraz rolniczy w Grenlandii, Dania
- Asmara: Modernistyczne Miasto Afryki, Erytrea
- Taputapuatea (Francja)
- Jaskinie z najstarszymi przykładami sztuki z okresu epoki lodowej, Niemcy
- Zabytkowa część Ahmadabadu, Indie
- Miasto historyczne w mieście Jazd, Iran (Republika Islamska)
- Święta wyspa Okimoshima i związane z nią miejsca w regionie Munakata, Japonia
- Stare Miasto w Hebronie (Al-Khalil), Palestyna
- Kopalnia ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach, Polska
- Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w mieście wyspie Swijażsk, Rosja
- Krajobraz kulturowy ǂKhomani, Republika Południowej Afryki
- Afrodyzja, Turcja
- Lake District (Kraina Jezior) w Anglii, Wielka Brytania
Rozszerzenia dotychczasowych wpisów:
- Pierwotne lasy bukowe w Karpatach i innych regionach Europy [rozszerzenie wpisu “Pierwotne lasy bukowe w Karpatach (obiekt transgraniczny),” Niemcy, Słowacja, Ukraina], Albania, Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Hiszpania, Włochy, Rumunia, Słowenia, Ukraina
- Kompleks W-Arly-Pendjari [rozszerzenie wpisu “Park Narodowy w Nigrze,” Niger], Benin, Burkina Faso
- Bauhaus i jego obiekty w Weimarze, Dessau i Bernau [rozszerzenie “Bauhaus i jego obiekty w Weimarze i Dessau], Niemcy
- Strasburg: od Grande-Île do Neustadt, sceneria europejskiego miasta [rozszerzenie “Grande Ile w Strasburgu”], Francja
Katedra Bagrati i monastyr Gelati (Gruzja) były przedmiotem znaczącego zmniejszenia granic obiektu. Po dokonaniu tej modyfikacji monastyr Gelati został skreślony z Listy dziedzictwa światowego w zagrożeniu.
Historyczne centrum Wiednia (Austria) zostało wpisane na Listę światowego dziedzictwa w zagrożeniu. Stare miasto Hebron/Al-Khalil (Palestyna) zostało jednocześnie wpisane na Listę dziedzictwa światowego i na Listę dziedzictwa w zagrożeniu, która liczy obecnie 54 obiekty.
Komitet światowego dziedzictwa zatwierdził także skreślenie Parku Narodowego Simien (Etiopia) oraz Parku Narodowego Comoe (Wybrzeże Kości Słoniowej) z Listy dziedzictwa w zagrożeniu.
***
Komentarz Prof. Jacka Purchli, przewodniczącego 41. sesji:
Głównym owocem 41. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa jest 21 wpisów na Listę światowego dziedzictwa – znacznie więcej niż można się było spodziewać. Są to ponadto wpisy, które odpowiadają na aktualne wyzwania jakie zgłaszają Państwa - Strony Konwencji. Chodzi przede wszystkim o poszerzenie geografii wpisów, a także o proporcje pomiędzy Europą a innymi kontynentami. Warto tutaj wyróżnić Asmarę w Erytreii, pierwsze modernistyczne miasto Afryki, oraz zabytkowe centrum miasta M'banza-Kongo w Angolii. Są to pierwsze, historyczne wpisy dla tych Państw.
41. sesja różni się od pozostałych. Bardzo nam zależało jako polskim gospodarzom, aby w procesie ewolucji Konwencji z 1972 r. wnieść coś od siebie. Z dumą możemy powiedzieć, że pierwszą wartością dodaną jest otwarcie się na społeczeństwo obywatelskie i organizacje pozarządowe i organizacja po raz pierwszy Forum Społeczeństwa Obywatelskiego. To bardzo ważne, gdyż nie będziemy mogli skutecznie chronić dziedzictwa bez zaangażowania ludzi i społeczeństwa. Druga, niezwykle istotna wartość to to, że Polska pokazała się jako kraj, który posiada wieli dorobek i doświadczenie w dziedzinie konserwacji i polityki ochrony dziedzictwa. Organizując po raz pierwszy Forum Zarządców Miejsc Światowego Dziedzictwa chcieliśmy podkreślić, że kwestia standardów konserwatorskich jest jednym z najważniejszych problemów, z którymi należy nieustająco się mierzyć. Uzyskać wpis jest stosunkowo łatwo, dużo trudniej zarządzać miejscami w przyszłości ze względu na wszystkie skutki tzw. presji cywilizacyjnej.
Komentarz Katarzyny Piotrowskiej, kierownik zespołu zadaniowego ds. organizacji 41. sesji:
Organizacja 41. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa to bardzo duże i skomplikowane przedsięwzięcie, które wymagało zaangażowania kilku resortów, wielu służb zajmujących się porządkiem publicznym i bezpieczeństwem oraz szerokiego grona podwykonawców. Współpracę na wszystkich szczeblach koordynował Narodowy Instytut Dziedzictwa we współpracy z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wszystkie działania na etapie realizacji zadania przebiegały sprawnie. Dzięki temu, jako organizatorzy byliśmy w stanie odpowiedzieć na potrzeby i wymagania UNESCO oraz ponad 2000 uczestników z całego świata.
Przygotowania do realizacji Sesji trwały około 7 miesięcy. Narodowy Instytut Dziedzictwa oprócz koordynacji działań organizacyjnych zajmował się opracowaniem koncepcji wydarzenia i harmonogramu jego realizacji oraz merytorycznym przygotowaniem polskiej delegacji sprawującej czteroletni mandat w Komitecie. Instytut był również zaangażowany w przygotowanie wniosku o wpis tarnogórskich podziemi na Listę światowego dziedzictwa. W zespole zadaniowym pracowało 35 osób, które realizowały część zadań i jednocześnie nadzorowały prace kilkuset podwykonawców. Oferta Sesji była bardzo rozbudowana i bogata w atrakcje – uczestnicy mogli skorzystać z propozycji wizyt w wybranych miejscach światowego dziedzictwa oraz uczestniczyć w ponad 50 tzw. side eventach, czyli dodatkowych prelekcjach, wystawach i wydarzeniach kulturalnych organizowanych przez poszczególne państwa. Niewątpliwie, 41. sesję Komitetu Światowego Dziedzictwa zorganizowaną w dniach 2-12 lipca w Krakowie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu wszystkich osób i instytucji włączonych w organizację, można zaliczyć do niezwykle udanych. Otrzymaliśmy wiele gratulacji i pochwał za organizację niemal z całego świata.